Paolo Totti urodził się i wychował w Rzymie. Tutaj studiował w Santa Cecilia College of Music, uzyskując dyplom z fletu poprzecznego z najwyższymi wynikami. Ukończył również z wyróżnieniem studia filozoficzne na Uniwersytecie La Sapienza. Napisał wiele monografii, artykułów i recenzji w czasopismach muzycznych. Był członkiem jury wielu międzynarodowych konkursów i komisji egzaminacyjnych uczelni muzycznych.
Założył orkiestrę fletową „I Flauti di Toscanini”, którą prowadzi osobiście będąc jednocześnie odpowiedzialny za wykonywany przez nią repertuar.
Nagrał 6 płyt CD z prawykonaniami utworów muzycznych. Dwie z nich, nagrane z zespołem I Flauti di Toscanini dla wytwórni Alfamusic, były pierwszymi krążkami CD we Włoszech całkowicie poświęconymi orkiestrze fletowej:
Najnowsza płyta zespołu: „Friscalettando” – z udziałem Pietro Cernuto grającego na sycylijskim friscaletto* – stanowi unikat łączący oryginalne brzmienie sycylijskiego instrumentu etnicznego z aksamitnym dźwiękiem fletów poprzecznych.
*friscaletto – instrument dęty drewniany pochodzący z Sycylii. Wraz z marranzano, tamburynem i kwartartą jest uważany za jeden z symboli sycylijskiej muzyki ludowej.
Wykonany z drewna oleandrowego, oliwkowego lub figowego. Ma siedem otworów z przodu i pomimo tego, że jest bardzo prostym fletem rzemieślniczym, ma również dwa otwory z tyłu.
Friscaletto to instrument, który nie pozwala na duże zmiany dynamiki w wykonywanych utworach, gdyż zbyt duża intensywność emisji oddechu nieuchronnie powoduje niezgodność intonacji. Każde friscaletto ma zatem własną osobowość, własną barwę i specyfikę.
Friscatello należy do rodziny aerofonów i jest podobny do fletu prostego. Podobnie jak w przypadku innych fletów, friscaletti wykonywane są jako instrumenty o różnych strojach. Najczęściej strojone są w C, G i A.
Wybrane utwory z płyty „Friscalettando”:
Paolo Totti zagrał ponad 1200 koncertów, ostatnio 300 z nich jako dyrygent koncertów z udziałem solistów takich jak Emmanuel Rossfelder, Trio Cardoso, Guy Touvron, Nicola Mazzanti, Peter-Lukas Graf, Andrea Oliva, Paolo Taballione, Matteo Evangelisti i Emmanuel Pahud.
Jest stałym współpracownikiem „Il Teatro dei Colori” (The Colours’ Theatre), dla którego stworzył operetkę „The Magic Piper” na flet i kolory. Jako ciekawy eksperyment Teatro Nero wystawiana ona była w całych Włoszech.
Współpracował z reżyserem Agostino De Angelisem przy jego projektach wystawianych w najważniejszych miejscach historycznych we Włoszech.
Jako miłośnikowi włoskiego rękodzieła Braccialdi udostępniono mu linię produkcyjną specjalnie przeznaczoną do eksperymentowania i produkcji fletów niskorejestrowych, nazwanych Magister T88, dzięki której wykonany został pierwszy prototyp fletu basowego wyprodukowany we Włoszech.
Był nauczycielem fletu poprzecznego w gimnazjum Andrea Argoli w Tagliacozzo. W roku 2016 Włoska Akademia Fletowa (Italian Flute Academy, A.I.F.) zaprosiła go do poprowadzenia pierwszej włoskiej klasy mistrzowskiej zespołów fletowych dla młodych muzyków orkiestrowych. Następnie założył stałe laboratorium muzyki zespołowej pod nazwą „Orchestra di Flauti Scatola Sonora”, które dwa razy w roku gromadzi 60 flecistów z całej Europy.
Na zlecenie włoskiego Ministerstwa Edukacji prowadził serię warsztatów na temat filozofii sztuki oraz znaczenia piękna w rozwoju edukacyjnym młodzieży.